De slotrit: van Mont de Marsan naar Lourdes

Hallo,

Vandaag stond de slot etappe op het programma

a>Sint Pieter was volgens mij int slaap gevallen en de chaufage vergeten af te zetten. Zoals alle dagen probeerden we om 09u00 te vertrekken en zoals alle dagen slaagden we er ook vandaag weer niet in om op tijd te zijn. Om 09u20 ging de ketting strak richting eindbestemming. Zoals gisteren gingen de eerste km's over een fietspad, rustig keuvelend door een prachtig landschap. Al snel voelden we de zonnestralen branden op onze huid en diegenen die dachten dat ze geen melkske nodig hadden werden snel op andere gedachten gebracht. Bij een eerste stop na een 35 km werk dan ook de bus met zonnecreme vlotjes rondgegeven. Ons management had ondertussen de plaatselijke Carrefour gaan plunderen en we werden dan ook voorzien van een gekoeld drankske en frech  french bananas. Al snel werden we door Herr Hugo aangemaand om onze pony's terug te besteigen. Er werd afgesproken om extra stops in te lassen wegens het warme weer. Den Huug zou klaar staan aan de volgende stop na een heftig klimmetje van een 15 %, maar daar boven toegekomen had hij zich horizontaal gelegd op een bank in het park en konden we zelf voor onzen drank zorgen. Na een dikke 100 km werden we getrakteerd op een lekkere maalijd en deze keer had ons management wel alles klaarstaan bij aankomst. Na een dik half uur onze pony's te laten rusten in de schaduw reden we verder. Cancelara zijnen thermometer sloeg tilt want er werden temperaturen weergegeven van boven de 40°. Onze gamba's begonne dan ook lichtjes te koken in ons koerstenueke. 15 km voor Lourdes in Pontraq zagen we een cafeetje waar ze jupiler van't vat hadden en hier werden dan ook de remkabels tot het uiterste getest om een plaatsje op het terras in te nemen. Wetende dat er nog een laatste heuveltje moest overwonnen worden werd er na een paar lekkertjes beslist om de laatste meters aan te vangen. Hincapie had weer eens een paadje uitgekozen waar enkel de lokale boeren gebruik van maken, stevig omhoog en tot slot van rekening waren de putten juist gevuld met vers afvalt en daarover een laagske kiezels. De steentjes vlogen in de afdaling dan ook tegen ons voorfasade en den asvalt hing aan onze tubes. Bergaf en daar lag Lourdes, het heiligdom van moeder Maria. Afgesproken aan de brug bij de grot stond tot mijn grote verbazing mijn vrouwtje te wachten samen met mijn twee engeltjes. Lefèvre had schapoeper voorzien en er werd getoast op de aankomst. Nu nog even verder tot aan het hotel in Argeles gazost wat nog een 13 km voorbij Lourdes lag. Hier nu eten en dan nog naar de stad voor een lekker gerstenatje want dat hebben we wel verdiend. Bij deze wil ik dan ook al mijn ploegmaten en het management bedanken voort deze prachtige belefenis. Een levenservaring die ik nooit zal vergeten en vrienden die ik heb gemaakt voor het leven. De Makke wil ik toch nog eens extra bedanken voor het uitstippelen van deze prachtige tocht van 1485 kilometers over weggetje waar veel Fransen geen weet van hebben. Merci mannen!!!

Vive La France et Vive Le Velo!!!

Greetz Cav

Klaar voor vertrek om de laatste rit aan te vatten.

Ergens onderweg in de verzengende hitte. Thermometer wees op een bepaalde moment 40° aan.

Onze Manuel test het fietske van onze Bart nog is efkens uit.

Nog een laatste hellingske van 15% verteren terwijl onze sportbestuurder Bruyneel er anders overdenkt :-)

Even verposen en een hapje eten... honger gelijk een paard (of soortgelijk) is hier wel op zijn plaats...

Nog een laatste tussenstopke en dan in draf naar Lourdes.

Fotoke pakken bij het binnenrijden van Lourdes.

Met de familie op zoek naar een "brug" in Lourdes terwijl er 5 zijn is niet zo voor de hand liggend.

Gezellig weerzien van het vrouwke en de kapoenen op plaats van bestemming "Lourdes".

Nog efkens napraten over de avonturen van de voorbije 2 weken aan de ingangspoort van de basiliek.

Bij zo'n prestatie hoort een glaasje champagne bij.

Een fotoke om in te kaderen.

Onze "Cav" met een brede smile tot in Tokio.

Bedankt Joeri dat ik dit moment heb mogen meemaken. Deze 14 dagen staat voor mij altijd in mijn geheugen gegrift zowel de momenten dat we gelachen hebben en dat het wat moeilijker ging.

Ge zijt ne geweldige gast waar ik altijd waardering en respect voor zal hebben.

Groetjes alias Lefèvre, Sultan van Brunei en in het echte leven Danny.